Papanikolopoulou L.A., Smeti E., Roelke D.L., Dimitrakopoulos P.G., Kokkoris G.D., Danielidis D.B., Spatharis S. 2018. Interplay between r- and K-strategists leads to phytoplankton underyielding under pulsed resource supply. Oecologia, 186(3):755-764.
Οι διακυμάνσεις στις σχετικές συγκεντρώσεις των θρεπτικών συστατικών κατά τη διάρκεια των εποχικών κλιμάκων σε υδατικά οικοσυστήματα μπορούν να οδηγήσουν σε υπερ-αποδόσεις (δηλ. οι συναθροίσεις ειδών αποδίδουν περισσότερο από το μέσο όρο των αποδόσεων των αντίστοιχων μονοκαλλιεργειών των ειδών από τις οποίες αποτελούνται), καταστάσεις που προκύπτουν όταν συμπληρωματικά χαρακτηριστικά ζωής συνυπαρχόντων ειδών φυτοπλαγκτού επιτρέπουν την πληρέστερη χρήση των πόρων. Ωστόσο, όταν η διακύμανση στις συγκεντρώσεις των θρεπτικών λαμβάνει χώρα υπό βραχύβιας διάρκειας παλμών προμήθειας πόρων, ο ρόλος της συμπληρωματικότητας στη χρήση των πόρων είναι λιγότερο κατανοητός. Αυτό ακριβώς εξετάστηκε στο άρθρο αυτό, χρησιμοποιώντας το πλαίσιο της r- και Κ-στρατηγικής για την ερμηνεία των ευρημάτων που προέκυψαν από εργαστηριακά πειράματα. Για αυτά τα πειράματα, από μια φυσική φυτοπλαγκτική συνάθροιση του Αιγαίου απομονώθηκαν τα κυρίαρχα είδη, επετεύχθη η αυτό-οργάνωσή των κοινοτήτων τους στο εργαστήριο και προσδιορίστηκαν τα χαρακτηριστικά ζωής κάθε είδους, χαρακτηριστικά που θεωρήθηκαν σημαντικά για να κατηγοριοποιήσουμε τα είδη βάσει της στρατηγικής ανταγωνισμού τους. Στη συνέχεια, με τη χρήση μονοκαλλιεργειών προσδιορίστηκε η μέγιστη πυκνότητα βιομάζας κάτω από παλμούς προμήθειας πόρων. Οι ίδιες συνθήκες παροχής πόρων χρησιμοποιήθηκαν σε πολυκαλλιέργειες που αποτελούνταν από συνδυασμούς των ειδών. Τα είδη μας ακολουθούσαν σταθερά είτε την r- είτε την Κ-στρατηγική και η παραγωγή βιομάζας που επιτεύχθηκε στις μονοκαλλιέργειες εξαρτιόταν από την ικανότητά τους να μετατρέψουν τους πόρους σε βιομάζα. Τα είδη τα οποία ακολουθούσαν την Κ-στρατηγική ήταν λιγότερο αποτελεσματικά στη χρήση των πόρων. Αυτό επηρέασε την παραγωγή βιομάζας στις πολυκαλλιέργειες, οι οποίες εμφάνισαν υπο-απόδοση. Στις πολυκαλλιέργειες, τα είδη της Κ-στρατηγικής αξιοποίησαν περισσότερους πόρους από τα είδη της r-στρατηγικής. Αυτό πιθανότατα συνέβη επειδή οι διαλείπουσες περίοδοι περιορισμού των θρεπτικών συστατικών που συνέβησαν ακριβώς πριν από τον επόμενο παλμό παροχής θρεπτικών είχαν ευνοήσει τα είδη της Κ-στρατηγικής, οδηγώντας σε συνολικά λιγότερο αποτελεσματική χρήση των πόρων από την πολυκαλλιέργεια. Η μελέτη αυτή αποδεικνύει ότι η διακύμανση των συγκεντρώσεων των πόρων που προέρχονται από παλμούς παροχής θρεπτικών σε υδατικά οικοσυστήματα μπορεί να οδηγήσει σε υπο-απόδοση των φυτοπλαγκτικών συναθροίσεων.