Κόκκινο Βιβλίο Απειλούμενων Ζώων & Φυτών της Ελλάδας

Κόκκινο Βιβλίο Απειλούμενων Ζώων & Φυτών της Ελλάδας

Έχουν περάσει οκτώ χρόνια από τις τελευταίες επικαιροποιήσεις και εκδόσεις των Κόκκινων Βιβλίων των Απειλούμενων Ζώων και Φυτών της Ελλάδας, που έγιναν το 2009. Είναι πολύς χρόνος εάν αναλογιστούμε τη συσσώρευση απειλών για την πανίδα και τη χλωρίδα του πλανήτη και της χώρας μας, τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί όσον αφορά στην κατάστασή της, την ποσότητα και την ποιότητα της γνώσης που έχουμε πλέον για αυτήν, αλλά και τη διεθνή πρακτική και τις συστάσεις της IUCN σε αντίστοιχες προσπάθειες.

Ωστόσο, τα Κόκκινα Βιβλία δεν είναι στατικά εργαλεία διατήρησης και προστασίας της βιοποικιλότητας. Για να είναι επί της ουσίας χρήσιμα απαιτείται η συνεχής, έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωσή τους που θα βασίζεται και σε ουσιαστική πρωτογενή έρευνα. Όμως για κάτι τέτοιο δεν αρκούν οι καλές προθέσεις των επιστημόνων. Απαιτείται, εκ μέρους της πολιτείας, ένα σαφές πλαίσιο στόχων και μηχανισμών για την προστασία της βιοποικιλότητας που θα έχει στον πυρήνα του τη σταθερή ενίσχυση της έρευνας σε αυτόν τον τομέα. Συχνά ωστόσο οι επιστήμονες στην Ελλάδα και οι Επιστημονικές Εταιρείες που τους εκπροσωπούν προσπαθούν να πείσουν για το αυτονόητο, ότι δηλαδή δεν μπορεί να γίνει διατήρηση και προστασία της βιοποικιλότητας χωρίς ουσιαστική έρευνα και γνώση.

Η Ελληνική Οικολογική Εταιρεία θεωρεί ότι είναι επιτακτική ανάγκη να ξεκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες από την Πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς της (Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας, Πράσινο Ταμείο) για την επικαιροποίηση των Κόκκινων Βιβλίων των Απειλούμενων Ζώων και Φυτών στην Ελλάδα.

Σε αυτές τις διαδικασίες πρέπει να εξασφαλιστεί αφενός η επαρκής χρηματοδότηση για ένα τέτοιο εγχείρημα και αφετέρου η επιστημονική επάρκεια του, που μπορεί να διασφαλιστεί μόνο εάν στην υλοποίησή του εμπλακούν οι κατεξοχήν ειδικοί που είναι οι Επιστημονικές Εταιρείες που είχαν αναλάβει την εκπόνηση και επικαιροποίηση και των προηγούμενων Κόκκινων Βιβλίων.

Είμαστε σίγουροι ότι μια τέτοια πρωτοβουλία θα αποδειχθεί και πάλι εξαιρετικά χρήσιμη στη συνεχή προσπάθεια προστασίας, διατήρησης και διαχείρισης της βιολογικής ποικιλότητας στη χώρα μας.

Σίνος Γκιώκας
Πρόεδρος της Ελληνικής Οικολογικής Εταιρείας