Lázaro A., Müller A., Ebmer A.W., Dathe H.H., Scheuchl E., Schwarz M., Risch S., Pauly A., Devalez J., Tscheulin T., Gómez-Martínez C., Papas E., Pickering J., Waser N.M. and Petanidou T. (2021). Impacts of beekeeping on wild bee diversity and pollination networks in the Aegean Archipelago. Ecography 44: 1–13, https://doi.org/10.1111/ecog.05553.

Η διατήρηση της βιοποικιλότητας των άγριων μελισσών αποτελεί προτεραιότητα για την διατήρηση της λειτουργίαςτων οικοσυστημάτων γενικώς, καθώς και για την σταθερότητα και παραγωγικότητα των αγρο-οικοσυστημάτων. Πάντως, οι κοινότητες των αγριομελισσών αντιμετωπίζουν πολλές απειλές, μεταξύ των οποίων η μελισσοκομία, επειδή οι κοινές μέλισσες (Apis mellifera) έχουν μεγαλύτερη ανταγωνιστική ικανότητα έναντι των άγριων μελισσών, ιδίως σε μεγάλες πυκνότητες. Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε πολύ λίγα σχετικά με το πώς η ένταση της μελισσοκομίας επηρεάζει την βιοποικιλότητα και τις σχέσεις αμοιβαιότητας των άγριων μελισσών. Στην εργασία ερευνάται πώς η πυκνότητα των κοινών μελισσών σχετίζεται με την πυκνότητα των άγριων μελισσών, και τη δομή των δικτύων επικονίασης σε 13 Κυκλαδονήσια, συγκεκριμένα σε 41 παρόμοιες περιοχές μελέτης που διαφέρουν ως προς την ένταση μελισσοκομίας. Η μεγάλης κλίμακας έρευνά μας δείχνει ότι η αύξηση της έντασης μελισσοκομίας είχε αρνητικό αντίκτυπο στην ποικιλότητα και αφθονία των άγριων μελισσών. Ο ανταγωνισμός για ανθικές παροχές (βάσει του Δείκτη Διαμοιρασμού των Πόρων) αυξάνεται με την αφθονία των κοινών μελισσών για όλες της οικογένειες άγριων μελισσών, με μικρότερη επίπτωση στην οικογένεια Apidae. Οι κοινές μέλισσες επηρέασαν και τη δομή των δικτύων επικονίασης, ως αποτέλεσμα αλλαγών στην βιοποικιλότητα των άγριων μελισσών. Μικρή ποικιλότητα άγριων μελισσών σε περιοχές αυξημένης αφθονίας κοινών μελισσών είχε ως αποτέλεσμα δίκτυα με λιγότερες συνδέσεις μεταξύ ειδών και χαμηλότερη πυκνότητα συνδέσεων. Τα αποτελέσματά μας υπογραμμίζουν τον κίνδυνο που ελλοχεύει από την εντατικοποίηση της μελισσοκομίας στα νησιά και σε άλλες περιοχές – θερμά σημεία βιοποικιλότητας, και διασαφηνίζουν το πώς τα αγαθά από τις επικονιαστικές υπηρεσίες που προσφέρουν οι κοινές μέλισσες μπορούν να αντισταθμίζονται από τη βλάβη που προκαλούν στις άγριες μέλισσες και στις οικοσυστημικές υπηρεσίες που οι τελευταίες προσφέρουν.