Islands as model systems in ecology and evolution: prospects fifty years after MacArthur-Wilson.

Warren, B. H. et al. (including K.A. Triantis) (2015). Islands as model systems in ecology and evolution: prospects fifty years after MacArthur-Wilson. Ecology Letters 18 (2), pp. 200-217

Η μελέτη των νησιών ως συστήματα-μοντέλα έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της εξελικτικής και οικολογικής θεωρίας. Η επέτειος των 50 χρόνων από τη δημοσίευση του άρθρου των MacArthur και Wilson (Δεκέμβριος 1963), ‘An equilibrium theory of insular zoogeography’, αποτέλεσε ορόσημο για το συγκεκριμένο ερευνητικό πεδίο. Από το 1963 μέχρι σήμερα η μελέτη των νησιωτικών οικοσυστημάτων έχει συμβάλει σημαντικά στη διεύρυνση της γνώσης μας για τους μηχανισμούς σύνθεσης των βιοκοινοτήτων. Στην παρούσα εργασία, έχοντας ως αφετηρία αυτά τα ευρήματα, επισημαίνουμε ορισμένες προσεγγίσεις στη μελέτη των νησιωτικών οικοσυστημάτων που μπορούν να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με την οικολογία και την εξέλιξη των βιοκοινοτήτων γενικότερα. Δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στον τρόπο με τον οποίο οι ιδιαιτερότητες που παρουσιάζουν τα νησιά ως προς τα φυσικά τους χαρακτηριστικά μπορούν να αποτελέσουν εξαιρετικό εργαλείο στη μελέτη των νησιωτικών οικοσυστημάτων, τα συμπεράσματα των οποίων βρίσκουν εφαρμογή και σε άλλα οικοσυστήματα εκτός των νησιωτικών. Η ανάπτυξη της επιστήμης της μοριακής οικολογίας καθώς και η αύξηση του όγκου των διαθέσιμων δεδομένων επιτρέπουν, πλέον, την εκ νέου αξιολόγηση ορισμένων από τα βασικότερα ζητήματα που απασχόλησαν τους MacArthur και Wilson. Αυτά περιλαμβάνουν τη διαμόρφωση των οικολογικών δικτύων, τις κατανομές αφθονίας ειδών, καθώς και τον τρόπο που οι εξελικτικές διαδικασίες επηρεάζουν τη συνάθροιση των ειδών. Επιπροσθέτως, εμβαθύνουμε και σε άλλα πεδία της οικολογίας και της εξέλιξης - όπως για παράδειγμα στις λειτουργίες των οικοσυστημάτων, την ειδογένεση και τη διαφοροποίηση των ειδών - συχνά χρησιμοποιώντας ως εργαλεία τα ωκεάνια νησιά, προκειμένου να προσδιοριστούν οι γεωγραφικές περιοχές όπου λαμβάνουν χώρα οι εξελικτικές διαδικασίες και, κατ' επέκταση, τα πιθανά εμπόδια στη ροή γονιδίων. Ωστόσο, παρότι η θεωρία της νησιωτικής βιογεωγραφίας εξελίσσεται συνεχώς, η εφαρμογή της σε συστήματα που βρίσκονται μακριά από την κατάσταση της δυναμικής τους ισορροπίας δεν δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα.

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/ele.12398/abstract