The scope of Baker's law.

Pannell, J.R., Auld, J.R., Brandvain, Y., Burd, M., Busch, J.W., Cheptou, P.-O., Conner, J.K., Goldberg, E.E., Grant, A.-G., Grossenbacher, D.L., Hovick, S.M., Igic, B., Kalisz, S., Petanidou, T., Randle, A.M., de Casas, R.R., Pauw, A., Vamosi, J.C., Winn, A.A.2015. The scope of Baker's law. New Phytologist, doi: 10.1111/nph.13539.

Ο Νόμος του Baker αναφέρεται στην τάση των ειδών να παρουσιάζουν αυξημένη ικανότητα αυτο-γονιμοποίησης όταν εγκαθίστανται σε νησιά κατά την διασπορά τους από μακρινές περιοχές. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στην αυξημένη αυτο-συμβατότητα η οποία αποτελεί πλεονέκτημα για τον εποικισμό νέων ενδιαιτημάτων. Παρότι η υπόθεση αυτή υποστηρίζεται από εμπειρικά δεδομένα, έχει δεχθεί σημαντική κριτική ήδη από τη δεκαετία του 1950, οπότε και πρωτο-διατυπώθηκε, εξαιτίας κυρίως της υψηλής συχνότητας εμφάνισης διοικίας στα νησιά. Πρόσφατες θεωρητικές μελέτες έχουν θέσει υπό αμφισβήτηση τη γενικότητα και την ισχύ του Νόμου του Baker. Στην παρούσα εργασία προσπαθούμε να διακρίνουμε τις περιπτώσεις όπου η εφαρμογή της ιδέας είναι χρήσιμη ή όχι. Συμπεραίνουμε ότι αρκετά από τα προβλήματα που αποδίδονται στο Νόμο του Baker υποχωρούν όταν αυτός ορίζεται σε στενότερο πλαίσιο. Τονίζουμε ότι ο Νόμος του Baker θα πρέπει να ερμηνεύεται ως η ενίσχυση της ικανότητας μονογονεϊκής αναπαραγωγής σε περιπτώσεις εποικισμού, παρά ως η αύξηση του ποσοστού αυτο-συμβατότητας. Θεωρούμε ότι ο Νόμος του Baker θα μπορούσε να ελεγχθεί σε τέσσερα διαφορετικά πλαίσια τα οποία ορίζουν και το εύρος της ισχύος του: ο εποικισμός ωκεάνιων νησιών, η δυναμική μεταπληθυσμών με επαναλαμβανόμενα γεγονότα εποικισμού, η επέκταση της περιοχής εξάπλωσης των ειδών με επαναλαμβανόμενα γεγονότα εποικισμού, και ο εποικισμός με εισβολές ειδών.

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/nph.13539/abstract