Schofield, G., Dimadi, A., Fossette, S., Katselidis, K.A., Koutsoubas, D., Lilley, M.K.S., Luckman, A., Pantis, J.D., Karagouni, A.D., Hays, G.C. 2013. Satellite tracking large numbers of individuals to infer population level dispersal and core areas for the protection of an endangered species. Diversity and Distributions, 19 (7), pp. 834-844.

Η παρακολούθηση των προτύπων διασποράς και της χρήσης των ενδιαιτημάτων των μεταναστευτικών ειδών, ει δυνατόν με μεγάλα σε μέγεθος δείγματα ώστε αυτά να είναι πιο αντιπροσωπευτικά του πληθυσμού, είναι απαραίτητη ώστε να οριοθετηθούν οι βέλτιστες περιοχές για την προστασία των ειδών αυτών. Στην παρούσα μελέτη, διερευνήθηκαν τα πρότυπα διασποράς του πληθυσμού του προστατευόμενου είδους θαλάσσιων χελωνών Caretta caretta στη Μεσόγειο, ώστε να προσδιοριστούν οι κύριες περιοχές αναπαραγωγής και διατροφής με στόχο την αποτελεσματική προστασία τους στη θαλάσσια αυτή λεκάνη. Η έρευνα εστιάστηκε στην καταγραφή της διασποράς στη Ζάκυνθο (που αποτελεί μια από τις σημαντικότερες περιοχές αναπαραγωγικής δραστηριότητας του είδους στη Μεσόγειο ~ 25% του Μεσογειακού πληθυσμού), αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής και Ανατολικής Μεσογείου. Ειδικότερα, εξετάστηκαν τα πρότυπα διασποράς και οι περιοχές διατροφής σε 75 ενήλικες θαλάσσιες χελώνες Caretta caretta (n = 38 αρσενικά και 37 θηλυκά), οι οποίες ιχνηλατήθηκαν και παρακολουθήθηκαν (από το 2004 έως και το 2011) από την περιοχή αναπαραγωγής τους στη Ζάκυνθο προς άλλες περιοχές της Μεσογείου. Τα πρωτογενή ερευνητικά δεδομένα καθώς και εκείνα που προέκυψαν από την ανασκόπηση της σχετικής επιστημονικής βιβλιογραφίας οδήγησαν, στον προσδιορισμό των κύριων περιοχών διατροφής και διαχείμασης του είδους και οι οποίες κρίθηκαν ως ιδιαίτερα σημαντικές για την αποτελεσματική προστασία του πληθυσμού. Αν και τα πρότυπα διασποράς στα αρσενικά και στα θηλυκά άτομα ήταν παρόμοια, περίπου το 25% των αρσενικών παρέμειναν σε απόσταση < 100χλμ από τη Ζάκυνθο, ενώ όλα τα θηλυκά (εκτός από ένα) μετανάστευσαν σε απόσταση > 200χλμ. Εξαιτίας της ευρείας διαθεσιμότητας νηριτικών περιοχών διατροφής στη Μεσόγειο, οι θαλάσσιες χελώνες που αναπαράγονται στη Ζάκυνθο, παρουσίασαν διαφορετικά πρότυπα διασποράς τόσο προς την ανατολική όσο και προς την κεντρική λεκάνη της Μεσογείου. Ο συνδυασμός των ερευνητικών δεδομένων έδωσε τη δυνατότητα να καθοριστούν 10 κύριες περιοχές στη Μεσόγειο, οι οποίες βρίσκονται κοντά σε υφιστάμενες Θαλάσσιες Προστατευόμενες Περιοχές, και οι οποίες μπορούν δυνητικά να προστατεύσουν το 64% του πληθυσμού της Ζακύνθου, ενώ πέντε περιοχές διατροφής υποστηρίζουν άτομα χελωνών από τουλάχιστον 10 άλλους αναπαραγωγικούς πληθυσμούς της θαλάσσιας χελώνας. Τα αποτελέσματα της εργασίας δείχνουν ότι η αποτελεσματική προστασία μικρού αριθμού, αντικειμενικά προσδιορισμένων προστατευόμενων περιοχών, μπορεί να περικλείει ένα μεγάλο ποσοστό των περιοχών διατροφής που χρησιμοποιούν οι θαλάσσιες χελώνες C. caretta, γεγονός που θα συμβάλλει θετικά στην επιτυχή προστασία και διατήρηση του πληθυσμού του είδους στη Μεσόγειο.

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/ddi.12077/abstract