Carvalheiro, L.G. et al. (including T. Petanidou & T. Tscheulin). 2014. The potential for indirect effects between co-flowering plants via shared pollinators depends on resource abundance, accessibility and relatedness. Ecology Letters, 17(11), pp. 1389-1399.

Φυτικά είδη των οποίων οι ανθικές περίοδοι επικαλύπτονται, συχνά μοιράζονται τους ίδιους επικονιαστές, με αποτέλεσμα να υφίστανται αμοιβαίες επιπτώσεις ως προς την επικονίασή τους. Στην παρούσα εργασία αναλύθηκαν 750 ποσοτικά δίκτυα φυτών–επικονιαστών (28 δημοσιευμένες εργασίες) προερχόμενα από διάφορες μεγαδιαπλάσεις του πλανήτη. Η μελέτη δείχνει ότι το ενδεχόμενο για ένα φυτό να επηρεάζει έμμεσα ένα άλλο, μέσω κοινών επικονιαστών, ήταν μεγαλύτερο για φυτά που διέθεταν αφθονότερους ανθικούς πόρους (μεγαλύτερο αριθμό λειτουργικών ανθικών μονάδων και πιο σακχαρούχο νέκταρ) και άνθη περισσότερο προσβάσιμα. Επιπλέον, η έμμεση επίδραση ήταν ισχυρότερη μεταξύ φυτών μεγαλύτερης φυλογενετικής συγγένειας και ανεξάρτητη της γεωγραφικής προέλευσης (αυτόχθονα έναντι ξενικών). Η θετική επίδραση της σακχαρο-περιεκτικότητας του νέκταρος και της φυλογενετικής εγγύτητας ήταν εντονότερη στις μέλισσες συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη ομάδα επικονιαστών. Κατά συνέπεια, η επίδραση αυτών των παραγόντων εξαρτάται από τον τρόπο επικονίασης του φυτού, π.χ. από μέλισσες ή μύγες. Βάσει των αποτελεσμάτων της μελέτης, μπορεί να προβλεφθεί ποια φυτά έχουν μεγαλύτερη σημασία ως προς τη λειτουργία των δικτύων φυτών–επικονιαστών.

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/ele.12342/full